Vervolg Vennenpad, Hilvarenbeek – Lennisheuvel, 8 oktober 2022.
Nou, daar staan we dan met 11 personen op de parkeerplaats in Lennisheuvel
op 8 oktober om 7.15 uur te wachten op Jan. Ik bel hem toch maar even op om 7.20 uur. Ja, hoor ik, ik moet nog 6 km. Fietsen! Dus ik ben er bijna. FIETSEN roep ik tegen de rest van de groep. We hebben ook zijn auto nodig
om naar Hilvarenbeek te rijden, met 12 personen. Even slaat de paniek toe en kan ik niet meer denken. Gelukkig zijn er nog 10 wandelaars meer en even later, als Jan hijgend aankomt, is het probleem geen probleem meer en vertrekken we met 2 royale auto’s en 12 personen naar Hilvarenbeek.
Om 8.15 uur lopen we aan, we hebben zin in deze etappe van het Vennenpad. We gaan door Hilvarenbeek, met het mooie Vrijthof richting De Gooren, een beekdal van de Roodkop en het Spruitenstroompje. Dit zijn 2 traag stromende laagbandbeken. Dit is gezien de trage stroomsnelheid, 0,5 mtr. per seconde, een zeldzaam beektype.
Bij Driehuizen tellen we wat meer huizen dan 3, maar toch niet zo heel veel meer. 
De eerste koffiestop, na 6,8 km om 9.30 uur,
is bij De Biestse Oevers, de plaatselijke visclub. Er is een viswedstrijd bezig, maar we mogen plaats nemen op het terras.
De bedoeling is dan om het Wilhelminakanaal over te steken via een brug. Maar helaas, er wordt gewerkt aan de brug. Er is gewoon geen brug meer. Dat wordt omlopen. BALEN. We overleggen: We kunnen richting Tilburg, maar dan stuiten we op het hek van de Beekse Bergen. We kunnen richting Haghorst, maar dan missen we veel van de Oisterwijkse Bossen. Terwijl we zo staan te overleggen heeft Jan een pleziervaartboot zo ver gekregen om ons over te zetten. Hoe aardig is dat!!
We worden in 2 groepen overgezet, anders is het te zwaar voor het bootje. Hoe leuk, spontaan en aardig is dat van deze schipper en partner. 
Na een half uurtje bezig zijn geweest met heen en weer varen, kunnen we onze wandeling vervolgen. De schipper wordt beloond met een luid applaus en vele “dikke” duimen.
Verder langs het Wilhelminakanaal, met zicht op de Beekse Bergen, lopen we aan de achterzijde van het Trappistenklooster door. Pascal kijkt al verlekkerd naar dit “bierenparadijs” maar helaas voor hem, we lopen door.
Via een steile klim, waar Ad bijna achterovervalt, gaan we over de A58. Dan dienen zich de eerste vennen aan: Galgeven en Bakseven. Marion gaat tussendoor op zoek naar een geocache. Ze combineert zo 2 hobby’s.
Als we met een houten hangbrug de Voorste Stroom oversteken vindt 
Annelies een wel heel toepasselijk bankje, met de tekst: Intens Genieten. Ze gaat er eens goed bij liggen en genieten.
Op een infobord lezen we dat we in het Groene Woud zijn aangekomen.
Om 12.15 uur, na 17 km., strijken we op het terras van Mie Pieters neer. Hier laten we ons verwennen met soep, tosti’s en uitsmijters, voor elk wat wils.
Vele malen zegt Carin: “en wat een weer hebben we toch gekregen: zon en een aangename temperatuur om te lopen.”
De buikjes zijn gevuld, dus we kunnen verder. De Oisterwijkse Bossen en Vennen dienen zich aan met als eerste Landgoed Ter Braakloop. Carla ziet dat er vele groepen met kinderen in het bos zijn.
Het lijkt wel of ze opdracht hebben om paddenstoelen te zoeken.
Dat kan natuurlijk vanuit Het Bezoekerscentrum. Fijn dat er meerdere mensen zo genieten in het bos.
We passeren het Voorste Grootven, het Achterse Grootven, Klein Aderven en Groot Aderven. Volgens Ingrid heeft deze tocht hier zijn naam aan te danken. Even een pauze op een bankje om 15.15 uur en 25,5 km. Er komt zowaar nog heet water uit de thermoskan, voor wie wil is er nog koffie/thee. De laatste boterhammetjes worden genuttigd en de tomaatjes gedeeld. Even zitten.
We hebben eigenlijk wel haast, want om 18.00 uur sluit het café in Lennisheuvel, waar ik om 17.30 uur nog een laatste drankje gereserveerd heb. Vanaf hier is het zeker nog 12 km. lopen. Dat gaan we niet redden.
Ik voel me wel schuldig, zegt Mien, dat jullie je voor mij moeten inhouden, ik loop het langzaamste. Dat schuldig voelen is natuurlijk nergens voor nodig. Ik kort de route wel wat in, zo lopen we minder over de mooie Kampina, maar de ervaring/lol met de heen-en-weer-boot is de groep dat wel waard.
“Jan zorgt niet voor een auto, maar wel voor een boot”, is de uitspraak van vandaag!
We gaan langs het Belversven en de Achterse Vennen. We genieten van de schaapjeswolken waar we, net als vroeger, vele dieren in zien. 
Corry is hier zo druk mee bezig dat ze spontaan struikelt. Boem, gelukkig in het zachte zand. Via Huisvennen en Kogelvangersven naar het monument van Pieter van Tienhoven. Hij heeft zich o.a. ontfermd over de aankoop van de Kampina en behoud van het beekje Rosep. We hebben om 16.20 uur 30,5 km. gelopen. In overleg met de groep kiezen we voor de kortste weg naar café de Koekenbakker in Lennisheuvel. Het is goed zo. Jos wijst de weg. Dat neemt niet weg dat we toch nog een mooi stukje natuur krijgen door de Hoge Vossenbos en Nieuwe Erven.
Moe en zeer voldaan strijken we om 17.30 uur en na 35 km. neer op het terras. We genieten na onder het genot van een hapje en drankje aangeboden door De Grenslopers. Onze hartelijke dank hiervoor.
Er wordt nog geëvalueerd: iedereen heeft ervan genoten, vol lof over de gekozen route, mooie natuur, gezellig gezelschap, prima wandelweer. Enz.
Volgende keer weer. Op 1 april 2023 (nee geen grap).
Nu vanuit Lennisheuvel naar Nijnsel, de Vresselse hut.
Marion, Ad, Jos, Corrie
Het was heel gezellig en een prachtige tocht. Top geregeld 
Een uitgebreide foto-impressie vind je hier.