Netersel – Hilvarenbeek, 2 April 2022.
Wat een genot om in vrijheid te mogen wandelen.
Na de aankondiging dat er op 2 april gewandeld gaat worden, komen er 8 aanmeldingen binnen, zodat we, inclusief organisatie, met 12 personen op pad gaan. Dit is dan ook meteen het maximum. Er zitten immers niet meer bonnen bij de “Snoeperkes” die we aangeboden hebben gekregen van de Grenslopers.
Het is even wat geregel met het vervoer, maar met medewerking van de lieve wandelaars is dit goed gekomen. Helaas haakt nog 1 wandelaar af, ze heeft Corona opgelopen. Beterschap.
Iedereen is stipt om 7.30 uur in Hilvarenbeek, waar we met de helft van de auto’s naar Netersel vertrekken. Hier staat de “Blaalse” delegatie al te wachten.
Ongeveer klokslag 8.00 uur begint voor ons dit Vennenpad avontuur. Al snel gaan we de Neterselsche Heide op. Mooi gebied, met prachtige vergezichten. Met de bekende vennen: Het Goor en De Flaes. Met natuurlijk de toren. Gemaakt van 8 bomen uit De Utrecht, elk 25 m lang en 3000 kilo zwaar. Het uitzichtbalkon bevindt zich op 22 m hoogte. We vervolgen de route door Landgoed De Utrecht met als hoogste punt de Dunse duinen. We laten café in d’n Bockenreijder links liggen en onze eerste stop is bij de natuurbegraafplaats. Hier nemen we plaats onder de overkapping, maken gebruik van de picknicktafel en toilet. We hebben dit vooraf afgesproken met de vrijwilligers die voor deze plek zorgdragen. Geen probleem om hier te rusten, met respect voor de mensen als er een dienst plaatsvindt natuurlijk.
Al pratend over van alles en nog wat: wat eten we vanavond, gezondheid, allerlei kwalen en kwaaltjes, over de mooie rustige omgeving, over vroeger, nu en de toekomst, over kinderen en kleinkinderen. Heel veel onderwerpen passeren de revue, terwijl we rustig verder lopen richting de Broekling en de bekende Andreas Schotel route.
Bij “de Drie Baadsters” wordt geposeerd voor een foto door de drie heren (zie ze 
eens glunderen).
De tekst op het bankje:
“Rijkdom is niet enkel het vergaren van vermogen, maar het beheersen van hebzucht”
spreekt voor zich.
En zo komen we via de Aalstheide bij de lunchplek uit ’t Jachthuis, nabij de Tulderheyde. Op de grens met België en op de helft van deze wandelroute, 18 km. De inwendige mens krijgt verzorging en na een uurtje rust kunnen we weer. Als we dan richting Gorp en Roovert gaan, nabij Papschot, worden we verrast door een lichte sneeuw-hagel-bui. En dat nog wel op de Grensweg, op weg naar grenspaal 209 en de Rovertkapel.
De naam Rovert is een samentrekking van ‘rode’ dat gerooide plek in het bos betekent en ‘voorde’ een doorwaadb
are plaats in een beek.
Vanaf hier volgen we de Roovertsche Ley, een meanderend riviertje. Dat het hier weleens zeer nat kan zijn hebben we met het ‘proeflopen’ ondervonden. Het gehele pad was ondergelopen, waardoor we een weg moesten zoeken door de bossen. Nu kunnen we gewoon over het pad lopen. We volgen deze Ley tot aan de kruising met het Gorp Baantje.
Op dit punt verlaten we het Vennenpad, hoe spijtig ook. Zo komen we niet langs de woonboerderijen en het kasteeltje, eigendom van familie Van Puyenbroek uit Goirle. Nee, we kiezen voor een middagstop bij gasterij De Nieuwe Hoef. Deze gasterij is gevestigd in een tiendhoeve uit 1641. Wat een ontzettend leuk café. We worden welkom gehete
n bij de deur en zo voelt het ook meteen, als een warm deken. We kijken onze ogen uit, zoveel authentieke spullen uit vervlogen tijden, incl. een heuse bedstede. Zeer voldaan, “we komen zekers nog een keer terug met partner, familie, kennissen met de fiets of te voet”, verlaten we dit oud cafeetje.
Opmerking: alleen op zaterdag en zondag open, adres: Gorp aan de Ley 1, 5081 NZ Hilvarenbeek. Mocht je interesse hebben in een bezoekje.
We vervolgen deze Ley nog een stuk, meanderend door Landgoed Gorp. De laatst 8 km. zijn ingegaan. Via de Molenbosschen en Galgenbergen, waar we de route weer oppakken, komen we uit bij de weilanden, met zicht op de kerktoren van Hilvarenbeek. De kerk is omstreeks 1300 gebouwd in gotische stijl. Deze toren is een van de weinig bewaard gebleven voorbeelden van Kempense gotiek.
Via de Heistraat met landbouwgebied lopen we Hilvarenbeek binnen. Bij Het Vrijthof met de Gebodenlinde uit 1676 eindigt dit deel, na 34 km, van het Vennenpad voor ons.
Moe en zeer voldaan volgt de evaluatie bij café ’t Zwaan. Natuurlijk onder genot van drankje en Snoeperke, aangeboden door de Grenslopers. Onze dank hiervoor. Het was Groots Genieten.
Er worden ook meteen plannen gemaakt voor een vervolg: van Hilvarenbeek naar Lennisheuvel, met de Oisterwijkse bossen en vennen en de Kampina. Op zaterdag 8 oktober gaan we ervoor. Heb je zin om mee te lopen, ongeveer 34 km, aanmelden mag al.
De organisatie, Marion, Ad, Jos en Corrie.