Afgelopen zaterdag, 4 juli, gingen we voor onze wekelijkse wandeling eens wat verder van huis. Deze keer op advies van Ad naar de Kampina. Hij had er al vaak doorheen gefietst, maar minder vaak gewandeld. Dus, er werd een route gemaakt. Gedeeltelijk met de knooppunten, gedeeltelijk eigen inbreng.
We starten nabij Lennisheuvel, bij knp 18. Even een plekje zoeken voor de auto. “Lieve-heertje-aan-het-kruisbeeld” zal er over waken.
We beginnen in het mooie buitengebied, langs een bomenkwekerij. Nabij de “Heerensloop” zoeken we naar een geocache en jawel, daarna lopen we prompt een andere weg in. Twee dingen tegelijk doen (cache zoeken en route lezen) valt toch niet zo mee. Gelukkig zijn we met z’n vieren en sommigen blijven wel goed bij de les/weg (dank, Jos). Even later passeren we het bordje: “Kampina smalwater” en gaat het wandelavontuur verder langs de mooie Beerze. Het pad meandert mee. De waterlelies staan nog in de knop. Maar de gele waterplomp toont al haar pracht en praal.
Gehucht Roond doemt op. Roond betekent: boomstomp/omgevallen boom. In 1352 zou op deze plek een opvallende boom geworteld hebben. Hier staat wel de Sint Annakapel, die in 1954 door leerlingen van de LTS uit Boxtel gebouwd is. We vervolgen de route via knp 14 en 15, steeds langs de meanderende Beerze. We vinden een bijna ondoordringbaar pad, dat uitkomt bij een van de vele vennen. 
Hier komen onverwachts paarden uitgeklommen, net voor ons door. De paarden zijn net zo verbaasd om ons te zien als wij hun. Een super kippenvelmoment.
We nemen afscheid van de Beerze, we gaan immers niet naar Den Bosch, maar wel naar de Kleine AA. We passeren hierbij verschillende vennen, o.a. het Palingven, een klein lieflijk vennetje, omringd door bomen met een klein zandstrandje. Bij een veld vol Afrikaantjes weet Ad te vertellen dat zo de aaltjes op een natuurlijke wijze bestreden worden. De aaltjes vreten de wortels aan van gevoelige gewassen. Zo worden er volgend jaar op deze aaltjesvrije plek bv. fruitbomen geplaatst.
Het zand wordt losser om doorheen lopen, het terrein wordt heuvelachtiger en er komen meer open stukken, heide velden, van alles wat. Een heel gevarieerd gebied. Zelfs de bosbessen staan voor ons klaar en een bankje met de tekst:
“Ik bof, ik ben (buiten)”. Nou dat klopt helemaal.
Langs de Rosep, een kronkel stroompje, vervolgen we ons pad, op weg naar de koffie bij “Het boscafé”. Even tikken we de Oisterwijkse Bossen en Vennen aan, maar dan terug naar de Kampina, via landgoed Rozephoeve. Dit gedeelte heeft meer akkerbouw en boerderijen. Regelmatig gaan we over wildroosters heen, zo blijven de runderen en paarden in het natuurgebied om mee te helpen het heidelandschap in tact te houden.
WSV de Keistampers uit Boxtel heeft een eigen rustbankje. Misschien iets voor de Grenslopers op Stevensvennen?
Vanaf het Kogelvangersven laten we de knooppuntenroute los en gaan onze eigen route. Immers bij de Zandbergsevennen is nog een geocache die we willen zoeken. Het info bord leert ons dat hier een van de mooiste panorama’s is van de Kampina. Pieter van Tienhoven (1875-1953), bekend als redder van de Kampina, heeft hier zijn grafmonument. En zo gaan we langs het Ansumsven naar knp 16 en weer terug naar de Beerze, waar we via de Beerzebrug, landbouwgronden van Banisveld en riviertje Koevertsloop uitkomen bij Jacobushof voor onze tweede koffiestop.
We vervolgen de route en spotten nog een geocache bij de Klompenboom nabij Kinderbos. Hier laat 
Katrien van Hettema de verschillende fasen zien van de klompenproductie. Deze fasen zijn in een opstapeling te zien. Beginnend met gehakte boomstammen met daarop weer klompen in verschillende maten. Deze klompen stellen verschillende ontmoetingen voor tussen mannen, vrouwen en kinderen. De klompenboom heeft iets weg van een totempaal.
Dan is het nog 2 km terug naar de auto.
In Lennisheuvel staat brouwerij Den Engel. Als een van de eerste stenen gebouwen (1494) lag dit aan de oude handelsroute van den Bosch naar Turnhout. In dit pand aan de Mijlstraat zat eeuwenlang de Brouwerij en tevens herberg “Den Engel”. Den Engel is een rijksmonument. Tussen 2015 en 2020 werd het gebouw gerestaureerd en is nu een uniek herkenningspunt voor Lennisheuvel.
Dan zijn we weer bij de auto. Na 25 km wandelen, moe en zeer voldaan.
Wie interesse heeft hierbij de wandelknooppunten:
18 – 17 – 14 – 15 – 54 – 19 – 1 – 5 – 92 – 28 – 29 – 11 – 60 – 33 – 83 – 30 – 55 – 21 – lus via Zandbergsevennen en Ansumsven naar 16 – 22 – 80 – 61 – 62 – 66 – 64 – 63 – 18.
Of stuur een E-mail naar de redactie (redactie@degrenslopers.nl) dan stuur ik je de route toe.
Misschien ook nog de moeite waard om te vertellen. Op de terugweg naar huis, nog even gestopt om een geocache te zoeken. Hierbij stuit ik op een monument van Giovanni Castione, een jonge marskramer (16) uit Italië die prenten verkocht. Hij werd in 1838 vermoord om 17 zilveren guldens en een 5 frank stuk. Ook toen was het niet veilig om met veel geld over straat te lopen. Zijn moordenaar werd 1,5 jaar later opgehangen in Arnhem. Weer zo’n kippenvelmoment.
Voor ons was het een zeer indrukwekkende tocht, zowel wat de natuur betreft als de info onderweg.
Marion, Ad, Jos, Corrie.